Park Zdrojowy w Świnoujściu
Park Zdrojowy w Świnoujściu nierozerwalnie wiąże się z początkami miasta. Wraz z budową uzdrowiska zaczęto umacniać mieliznę przymorską roślinnością, przekształcając ją w stabilny ląd. Gdy rozwijało się letnisko, projekt parku opracował słynny pruski architekt ogrodów Peter Joseph Lenne. Prace rozpoczęto w 1827 sadząc około półtora tysiąca sadzonek krzewów i drzew. Rok później, park był już skomponowany. Przez następne lata park był modyfikowany, ale zachował się układ parkowych alejek, główne osie równoleżnikowe, południkowe, place i ronda, układ wodny oraz układ zadrzewień w zachodniej i centralnej części parku.
Obecnie park na wschodzie wyspy Uznam zajmuje ok 58 hektarów, dominują w nim dęby szypułkowe, buki, jesiony wyniosłe, kasztanowce, olchy. Występują również ciekawsze gatunki jak jodła nikko, dęby "piramidalne", cisy czy skrzydłorzech kaukaski. Przy ulicy Jana Matejki stoi pomnik przyrody "Rodzina" - sosna porośnięta bluszczem.
Spacery i przechadzki po Parku Zdrojowym to jedna z atrakcji Świnoujścia dla kuracjuszy i turystów, ale również mieszkańców miasta.
Ostatnia aktualizacja - luty 2020
Za zmiany w powyższych danych redakcja www.swinoujscie.info.pl nie odpowiada.